چرا اینجوری شده

چى شده راستیکه اینجورى شده؟           هم لیسانس  هم دکترا پولى شده
نه اکابر رفته و نه مدرسه                        یک شبه صغرى مادام کورى شده

                                               ***

همه دکتر شدن و مهندسن           ازدواج با خودته ، اما طلاق زورى شده
اصغر آقا رفته یهو بنز خریده          پیکان ما هم تازه تو دوزى شده

                                              ***

چى شده راستیکه اینجورى شده؟       سکینه انگار که یه جورى شده
کاپوچینو جاى چایى میخوره                دشمنِ سماور و قورى شده
دماغش غنچه ، لبش قلوه شده           سکینه اسمش حالا سورى شده

                                              ***

چى شده راستیکه اینجورى شده      عرق خوره ترک کرده وافورى شده
رسم و رسوم دوستیا تو این روزا       قربون هم رفتنا و دورى شده

                                             ***

                     من میگم که چرا اینجورى شده ؟
                     تو میگى چه شهر پر شورى شده

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید    Sher_dar_sokhan @

فریاد دل

 

 هر چه فریاد زدم                          شکوه ز بیداد زدم

 سجده سحرگاه زدم                       نه با زبان، در دل خود داد

 نعره ز دل، هرگاه و بیگاه زدم

                         زار زدم  ،  زار زدم

                                                    ضجه ز بیداد زدم

 کس نشنید فریادم                         کس نرسید بر دادم

                              ***

 نهیب بر دل بیمار زدم                  آرام بر او داد زدم

 فریاد کن، بیداد کن                       نامردمان بیدار کن

                              ***

 دمی در خود  تنیدم

                        فریاد دل  شنیدم ،

                                                   "داد زدم، فریاد زدم

                                                   بر کوی و برزن، هرگاه و بیگاه زدم
کس خط دل نخواند                 کس حرف دل نداند"

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @

پرواز

میان جنگلم، وقت غروب است
شب رسید و مقصد من راه دور است
هر قدم که می‌روم واپس نتوانم نگریست
چه تاریکتر از آن است که بود لحظه‌ی پیش
گر پیش روم چه امید به نجات است
گر بمانم، بسی این شب دراز است
گر که برگـردم و واپـس بـروم
از کجا دانم که آن چاره ی کار است
پس تاریک‌تر از آنست
چو به راست بنگرم تردید کنم،
شاید که چپ روشن‌تر از آنست
با خود اندیشه کنم، گناه من نباشد که شب است
محیط من آوای وحش و جنگل است
ظلمت اگر هست چرا روزنه‌ی نور نیست
هرچه در این عالم است با یکدگر جور نیست
مگر نگویند زمین بزرگ و هم فراخست
آنچه نصیب ما نشد یک کوره راه است
***
ناگه نگهم خیره بر آسمان شد
چشم گشاده بر نور ستارگان شد
نجوایی به گوش دل شنیدم
نجوا کننده در نهان و من ندیدم
***
" برخیز وبگشا پر و پرواز کن
راه خود به آسمان تو آغاز کن
زمین رها و زمینی فراموش کن
ستاره در آغوش گیر،
دگر هرچه چراغ است تو خاموش کن"

 

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @