شعر در سخن محمد ریاضت

صفحه رسمی شاعر کتاب های شکوفه های پاییز ،در خلوت پسکوچه ها و نهانکده ی دل ، محمد ریاضت

شعر در سخن محمد ریاضت

صفحه رسمی شاعر کتاب های شکوفه های پاییز ،در خلوت پسکوچه ها و نهانکده ی دل ، محمد ریاضت

در این صفحه آخرین آثار ، اشعار ، کتاب های چاپ شده ، اشعار به صورت دکلمه و آخرین خبر‌ها در مورد شاعر ارجمند جناب آقای محمد ریاضت قرار خواهد گرفت.

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «شعر فارسی» ثبت شده است

 

 

 آن رنگ زرد دلربا به فصل پائیزان چه شد ؟ 

     آن برگ خشک نگران از شاخه آویزان چه شد ؟

   گل های سرخ ارغوان ، برگ ها به رنگ آسمان

       آن رنگ و بوی نسترن در وقت گلریزان چه شد ؟

      رویش و هم ریزش آن برگ خزان پند است به ما

 تا نپرسیم ، آنچه میزان بود و نامیزان چه شد

ما همه کفران نثار شرب مستان کرده ایم

 تا نپرسیم که گنه در جمع قدیسان چه شد 

   بهشت بودیم و گفتند آن بهشت را دوزخ است

    ما نپرسیدیم بهشت در دست ابلیسان چه شد ؟

  

اینستاگرام                  sher_dar_sokhan @

 

 

محمد ریاضت

راندی مرا، راهی میخانه شدم

 

 

به جای تو ، رفیق پیمانه شدم

از بخت بدم عکس تو در پیمانه بود

 

 

مستی پرید، دوباره دیوانه شدم

بهر شکستنت من سوی بتخانه شدم

 

 

از پایه ریختم من  و  ویرانه  شدم  

 

گفتم که به معبد بروم توبه کنم

 

 

 توبه شکستم  ،  بر تو پروانه شدم  

 

گریز از تو و امید  به وصال نیست

 

 

 در خیالم با تو آمیختم و همخانه شدم

 

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید   sher_dar_sokhan @

 

محمد ریاضت

اگر تو رسم این دنیا بدانی                                      اگر امروز تو فردا را بخوانی

اگر پای حدیث پیر نشینی                                      اگر چنگال کـُند شیر ببینی

اگر چندی درون خود بمانی                                        اگر پوچی ایام را بدانی

اگر از حال برگ زرد بپرسی                                     ز پاییز و اگر از مرگ بپرسی

***

اگر گنجشک لرزیده ز تند باد خزان را                  بپرسی از زمستان و از او جبر زمان را

اگر پرسی ز شن‌ها و همه ریگ­های بستر                 شتابان آب رودخانه و هر آب روان را

***

اگر پرسی ز هر دو صید و صیاد                            ز برگ خشک و طوفان  و  ز  هر باد

اگر از اهل فضل و دین بپرسی                                         از آن برگشته از آئین بپرسی

همه پاسخ که یابی این معماست                        خوشی امروز ماست و نه به فرداست

ما را در اینستاگرام دنبال کنید    sher_dar_sokhan @

                                            

محمد ریاضت

                        وقتش رسیده  ای دل ، پرهای تو  باز کنم                      بر بال تو نشسته قصدِ به پرواز کنم

                        ساز خودم ساز کنم ، نغمه پر آواز کنم                         باز من این راز کنم ، دَم من به دمساز کنم 

                        در همه جا جار کنم ،طلب ز همراز کنم                       همدمی بر من بدهد، ناز بکشم ، ناز کنم

                       عشق خود ابراز کنم ، نه بر تو آزار کنم                        راهی که آخر شده است ، ز آخر آغاز کنم

                      بر تو من اصرار کنم ، دورت ز انظار کنم                       من تو را جایی ببرم ، واقف به اسرار کنم  

                     نیت به درگاه کنم ، شب را به صبحگاه کنم                      روزه خود بشکنم و در سحر افطار کنم  

ما را در اینستاگرام دنبال کنید                sher_dar_sokhan @

محمد ریاضت

چى شده راستیکه اینجورى شده؟           هم لیسانس  هم دکترا پولى شده
نه اکابر رفته و نه مدرسه                        یک شبه صغرى مادام کورى شده

                                               ***

همه دکتر شدن و مهندسن           ازدواج با خودته ، اما طلاق زورى شده
اصغر آقا رفته یهو بنز خریده          پیکان ما هم تازه تو دوزى شده

                                              ***

چى شده راستیکه اینجورى شده؟       سکینه انگار که یه جورى شده
کاپوچینو جاى چایى میخوره                دشمنِ سماور و قورى شده
دماغش غنچه ، لبش قلوه شده           سکینه اسمش حالا سورى شده

                                              ***

چى شده راستیکه اینجورى شده      عرق خوره ترک کرده وافورى شده
رسم و رسوم دوستیا تو این روزا       قربون هم رفتنا و دورى شده

                                             ***

                     من میگم که چرا اینجورى شده ؟
                     تو میگى چه شهر پر شورى شده

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید    Sher_dar_sokhan @

محمد ریاضت

 

 هر چه فریاد زدم                          شکوه ز بیداد زدم

 سجده سحرگاه زدم                       نه با زبان، در دل خود داد

 نعره ز دل، هرگاه و بیگاه زدم

                         زار زدم  ،  زار زدم

                                                    ضجه ز بیداد زدم

 کس نشنید فریادم                         کس نرسید بر دادم

                              ***

 نهیب بر دل بیمار زدم                  آرام بر او داد زدم

 فریاد کن، بیداد کن                       نامردمان بیدار کن

                              ***

 دمی در خود  تنیدم

                        فریاد دل  شنیدم ،

                                                   "داد زدم، فریاد زدم

                                                   بر کوی و برزن، هرگاه و بیگاه زدم
کس خط دل نخواند                 کس حرف دل نداند"

 

ما را در اینستاگرام دنبال کنید     sher_dar_sokhan @

محمد ریاضت

                                 

نوروز شده سیزده بدر

از شهر به شهریم در بدر

نه اینوریم نه اونوریم

                راستیکه ما در بدریم

اسفند و اسفند دونمون

     هیچکس نمیاد خونمون

همه با هم قهر می‌کنیم

                 اینم شده بهونمون

***

 

چهارشنبه سوریمون کجاست؟

           اون پایکوبیمون کجاست؟

اون بُته و آتیش بازی

   اون شادی و نه لجبازی

چهارشنبه سوریمون کجاست؟ 

         از غصه دوریمون کجاست؟

قاشق زنی یادش بخیر                           هفت جد و آبا اش بخیر

با آجیل مشگل‌گشا

  مادربزرگ میخوند دعا

چهارشنبه سوریمون کجاست؟

          صبر و صبوریمون کجاست؟

کو تخم‌مرغ رنگ شده؟

کو هفت سین قشنگ شده؟

کو سفره‌های رنگارنگ؟

       ساده ولی خوش آب و رنگ 

کو دید و بازدیدهای عید؟

کو بوی مشک و بوی بید؟

کو عید و عیدی دادنا؟

            از حال هم پرسیدنا

***

 

راستیکه عیدمون کجاست؟

            نوروز که اینجا سرِ پاست

خود را فراموش کرده‌ایم

هر چه که داریم جا به جاست

هوای نوروز را می‌خوام 

      من عید دیروز را می‌خوام

ما را در اینستاگرام دنبال کنید                     sher_dar_sokhan @    

محمد ریاضت